Ή εβδομάδα αυτή (Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο) ονομάζεται Διακαινήσιμος, και σήμερα είναι ή Δευτέρα της Διακαινησίμου. H Εκκλησία ονομάζει την εβδομάδα αύτη Διακαινήσιμο, διότι κάτι “καινόν”, κάτι καινούργιο, δημιουργήθηκε. Με την ανάσταση του Χριστού ο παλαιός κόσμος, πού είχε πλέον φθαρεί, καταργείται, και ένας καινούργιος κόσμος εγκαινιάζεται.
Διακαινήσιμος λοιπόν λέγεται ή εβδομάδα, διότι κατ' αυτήν μαζί με την Ανάσταση πανηγυρίζουμε τη δύναμη πού έχει ο Χριστός να κάνη τα πάντα καινά, καινούργια.
Ἡ Διακαινήσιμος εβδομάδα λογίζεται «ὡς μία κυριώνυμος ἡμέρα», οι δὲ πιστοί, οφείλουν μὲ ψαλμούς, ύμνους και πνευματικά άσματα «ἐν ταῖς ἁγίαις Ἐκκλησίαις σχολάζειν», ώστε με τον τρόπο αυτό να συνανίστανται και να συνανυψώνωνται με τον ἀναστάντα Χριστό, σύμφωνα με τον ξς΄ Ιερό Κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι ή έννοια της θεωρήσεως της Διακαινησίμου εβδομάδας ως μιας ημέρας απαιτεί καθημερινή προσέλευση στον ιερό Ναό, ώστε να συνεορτάζεται ή Ανάσταση του Κυρίου και να παρατείνεται η χαρά και ή εὐωχία αυτής της μέρας. Με την έννοια αυτή και ο νηστήσιμος χαρακτήρας της Τετάρτης και της Παρασκευής απομακρύνεται, καθόσον δε χωρεί πένθος στην Ανάσταση του Χριστού.
Μαρία Σωτηροπούλου Οι προ των εορτών νηστείες της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησία, ΘΕΟΛΟΓΙΑ, τόμος 76, τεύχος 1, Αθήναι 2005.
Γ. Ράλλη-Μ. Ποτλῆ, Σύνταγμα, ΙΙ, ξς' κανόνας τῆς ΣΤ' ἐν Τρούλλῳ Οἰκ. Συνόδου, σελ. 460 και Πηδάλιον, σελ. 279.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου